Οι ιστορίες των παππούδων

Ξέρετε, πέρα από τα σκηνικά που έχουμε ζήσει εμείς οι ίδιοι, έχουμε ακούσει και πολλές ιστορίες από τους πρεσβύτερους των οικογενειών μας.

Εμένα προσωπικά ήταν οι αγαπημένες μου ιστορίες, θα μου πείτε τα αλλά παιδιά, τα λεγόμενα φυσιολογικά αρέσκονταν να ακούν ιστορίες για την δουλειά, ευτράπελα που έκαναν τότε οι άνθρωποι, ιστορίες με την οποία γνωρίστηκαν οι παππούδες κ παντρεύτηκαν, δεν λέω για έρωτα γιατί οι περισσότεροι γάμοι τότε ήταν επένδυση, “καλή κοπελιά, βασικά από καλό σπίτι, θα την πάρω!” Όχι εγώ δεν ανήκω στην φυσιολογική κατηγορία ανθρώπων.. Εμένα μου αρέσει να ακούω ανατριχιαστικές ιστορίες, αυτές που κάνουν να πάει λίγο το σκατό στην κάλτσα, με το συμπάθιο.

Ας εξηγήσω την αιτία που έχω αυτό το υλικό ιστοριών, πριν αρχίσουμε τις ιστορίες. Όταν ο παππούς ήταν μικρός. Γεννηθείς κάπου το΄40 βάση στην ταυτότητα του. Την πραγματική ημερομηνία δεν την ξέρω, τότε γεννιόντουσαν και ξεχνούσαν να τα δηλώσουν, η πραγματικότητα με τα γραφτά διαφέρουν! Γίνονταν μια κηδεία στο χωριό αυτός με την παρέα του παρακολουθούσαν από κάποιο ύψωμα. Αλάνια του χωριού που δεν τα τρόμαζε τίποτα! Μια γριά , καθώς τελούνταν η κηδεία, άρχισε να βλαστημάει. Αυτή ήταν η στιγμή που άρχισαν όλα. Οι παλιοί λένε ότι σε αυτή την περίπτωση όλα τα κακά πράματα, τα δαιμόνια, πάνε κ βρίσκουν την πιο αγνή ψυχή… Έτσι λοιπόν βρήκαν τον παππού που όντας μικρότερος στην παρέα ήταν η αγνή ψυχή που έψαχναν. Και αυτό είναι το λεγόμενο γράντισμα στην κρητική ορολογία. Από εκεί κ μετά άρχισαν οι παράξενες επισκέψεις στον παππού και στην πορεία στα μέλη της οικογένειας του.