Ιστορίες των παππούδων: Η κληρονομιά

Εκτός από τον πατέρα που έβλεπε τα παράξενα μεταφυσικά όντα το ζήτημα μεταφέρετε στον υιό.

Ο παππούς έχει δυο παιδιά. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Έλεγαν ότι αυτό που είχε ο παππούς ήταν κληρονομικό. Δηλαδή ότι η κατάρα ξεκινούσε από παλιά και συνεχίζεται ακόμα και σήμερα. Πως δηλαδή τον προπάππου του πάππου τον είχαν καταραστεί γιατί είχε συμμετάσχει σε μια βαριά, ασυγχώρητη κακή πράξη έτσι η κατάρα μεταβιβάζεται στα αγόρια της οικογένειας.

Ο γιος λοιπόν από μικρός έβλεπε διάφορα, δεν ήταν όμως δαιμόνια όπως έβλεπε ο πατέρας του. Έβλεπε ανθρώπους. Ανθρώπους χωρίς χέρια και χωρίς πόδια.

Ένα βράδυ στο παλιό τους πατρικό σπίτι, είχαν πάει όλοι για ύπνο. Μέσα στην νύχτα ο μικρός ήταν ξυπνητός αλλα ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του… και ακολούθησε ο εξής διάλογος:

-Μαρίνα κοιμάσαι;
-όχι γιατί;
-Τον βλέπεις;
-Ποιον Γιάννη;
-Αυτόν κάτω από την πολυθρόνα..

Είχαν μια πολυθρόνα που γινόταν κρεβάτι και έβλεπε έναν άνθρωπο χωρίς άκρα κάτω από αυτήν…